تخصیص دارایی

اکثر متخصصان مالی به شما خواهند گفت که تخصیص دارایی یکی از مهمترین تصمیماتی است که سرمایه گذاران می گیرند. به عبارت دیگر، انتخاب اوراق بهادار منفرد نسبت به نحوه تخصیص دارایی ها به سهام، اوراق قرضه، وجوه نقد و معادل آن ثانویه است که تعیین کننده اصلی نتایج سرمایه گذاری شما خواهد بود.

تعریف تخصیص دارایی

تخصیص دارایی یک استراتژی سرمایه گذاری است که هدف آن متعادل کردن ریسک و پاداش با تقسیم دارایی های یک سبد بر اساس اهداف فرد، تحمل ریسک و افق سرمایه گذاری است. سه طبقه دارایی اصلی – سهام، درآمد ثابت، و پول نقد و معادل – دارای سطوح متفاوتی از ریسک و بازده هستند، بنابراین هر کدام در طول زمان رفتار متفاوتی خواهند داشت. سوالاتی که در این مقاله می خواهیم به آنها جواب دهیم :

1. چرا تخصیص دارایی مهم است؟
2. صندوق تخصیص دارایی چیست؟

موارد قابل توجه در تخصیص دارایی

• تخصیص دارایی یک استراتژی سرمایه گذاری است که هدف آن تعادل ریسک و پاداش از طریق تقسیم دارایی های یک سبد بر اساس اهداف فرد، تحمل ریسک و افق سرمایه گذاری است.
• سه طبقه دارایی اصلی – سهام، درآمد ثابت، و وجه نقد و معادل – دارای سطوح مختلف ریسک و بازده هستند، بنابراین هر کدام در طول زمان رفتار متفاوتی خواهند داشت.
• هیچ فرمول ساده ای وجود ندارد که بتواند تخصیص دارایی مناسب را برای هر فرد بیابد.

در بیانی ساده، تخصیص دارایی به معنای تقسیم منابع مالی بین گروه‌های مختلف دارایی، مانند سهام، اوراق مشارکت، صندوق‌های سرمایه‌گذاری، املاک و مستغلات، سپرده‌گذاری و دیگر مکان‌های سرمایه‌گذاری است. به این صورت ممکن است در پایان سال، املاک و مستغلات افزایش قیمت داشته باشند، در حالی که سهام بورسی با کاهش مواجه باشند، در نتیجه سود حاصل از املاک، زیان سهام را جبران خواهد کرد. همچنین، هر کدام از گروه‌های سرمایه‌گذاری نیز بهتر است به تنهایی، به زیرشاخه‌های متنوعی تقسیم شود. به‌طور نمونه، اگر بخشی از سرمایه خود، مثلاً ۴۰ درصد، را به سهام بورسی اختصاص داده‌اید، توصیه می‌شود این «تخصیص دارایی» را جهت خرید سهام گوناگون به کار گیرید.

بیشتر بخوانید شکست سرمایه گذاری

اهمیت های بکارگیری تخصیص دارایی

تخصیص دارایی بخش بسیار مهمی در ایجاد و متعادل کردن سبد سرمایه گذاری شما است. به هر حال، این یکی از عوامل اصلی است که منجر به بازده کلی شما می شود – حتی بیشتر از انتخاب سهام فردی. ایجاد یک ترکیب دارایی مناسب از سهام، اوراق قرضه، پول نقد و املاک در پرتفوی شما یک فرآیند پویا است. به این ترتیب، ترکیب دارایی باید اهداف شما را در هر مقطع زمانی منعکس کند. تخصیص بهینه دارایی می‌تواند نقش مهمی در تعادل سبد سرمایه‌گذاری افراد و بازده کلی آن‌ها ایفا کند؛ درواقع ترکیب دارایی سرمایه‌گذاران در هر مقطع زمانی انعکاس‌دهنده اهداف آن‌هاست. همچنین به وجود آوردن ترکیبی مناسب از دارایی‌های مختلف مانند سهام، اوراق قرضه و… در پرتفوی هر سرمایه‌گذار یک روند پویا خواهد بود. سرمایه گذاران ممکن است از تخصیص دارایی های مختلف برای اهداف مختلف استفاده کنند. برای مثال، شخصی که در سال آینده برای یک خودروی جدید پس انداز می کند، ممکن است صندوق پس انداز خودروی خود را در ترکیبی بسیار محافظه کارانه از پول نقد، گواهی سپرده (CD) و اوراق قرضه کوتاه مدت سرمایه گذاری کند. فردی که برای بازنشستگی پس‌انداز می‌کند که ممکن است چند دهه دیگر باشد، معمولاً اکثریت حساب بازنشستگی فردی خود (IRA) را در سهام سرمایه‌گذاری می‌کند، زیرا زمان زیادی برای رهایی از نوسانات کوتاه‌مدت بازار دارند. تحمل ریسک نیز یک عامل کلیدی است. شخصی که از سرمایه گذاری در سهام ناراحت است، ممکن است علیرغم افق سرمایه گذاری بلندمدت، پول خود را در تخصیص محافظه کارانه تری قرار دهد. به طور کلی، سهام برای دوره های نگهداری پنج ساله یا بیشتر توصیه می شود. حساب‌های نقدی و بازار پول برای اهدافی که کمتر از یک سال مانده‌اند مناسب هستند. اوراق قرضه جایی در این بین قرار می گیرند. در گذشته، مشاوران مالی توصیه می کردند که سن سرمایه گذار را از ۱۰۰ سال کم کنید تا مشخص شود چه درصدی باید در سهام سرمایه گذاری شود. به عنوان مثال، یک فرد ۴۰ ساله ۶۰ درصد در سهام سرمایه گذاری می کند. تغییرات این قانون توصیه می کند که سن را از ۱۱۰ یا ۱۲۰ کم کنید، با توجه به اینکه میانگین امید به زندگی همچنان در حال رشد است. با نزدیک شدن افراد به سن بازنشستگی، پرتفوی ها باید به طور کلی به سمت تخصیص دارایی محافظه کارانه تر برای کمک به محافظت از دارایی ها حرکت کنند.

نحوه تحقق و دستیابی به تخصیص دارایی

صندوق تخصیص دارایی صندوقی است که سبد سرمایه گذاری های متنوعی را در طبقات مختلف دارایی در اختیار سرمایه گذاران قرار می دهد. تخصیص دارایی صندوق می تواند در میان ترکیبی از طبقات دارایی ثابت یا متغیر باشد، به این معنی که ممکن است در درصدهای ثابتی از طبقات دارایی نگهداری شود یا بسته به شرایط بازار در برخی از آنها مجاز باشد که اضافه وزن داشته باشد. درواقع سرمایه‌گذاران از استراتژی تخصیص دارایی برای رسیدن به اهداف مختلفی بهره می‌برند و یکی از مهم‌ترین آن‌ها، متعادل‌کردن مجدد پرتفوی‌هاست؛ برای مثال فردی که قصد دارد برای به دست آوردن یک خودروی جدید در سال آینده پس‌انداز کند، احتمالاً صندوق پس‌انداز خودروی خود را با احتیاط بالا و ترکیبی از پول نقد، گواهی سپرده و اوراق قرضه کوتاه‌مدت انتخاب می‌کند، یا فردی که قصدش از پس‌انداز بازنشستگی باشد، معمولاً بیشتر حساب بازنشستگی فردی خود را در سهام سرمایه‌گذاری می‌کند؛ چراکه وقت بسیاری برای رهایی از نوسانات کوتاه‌مدت بازار دارند. صندوق‌های سرمایه‌گذاری متقابل تخصیص دارایی، که به عنوان صندوق‌های چرخه عمر یا تاریخ هدف نیز شناخته می‌شوند، تلاشی برای ارائه ساختارهای پرتفویی به سرمایه‌گذاران است که سن سرمایه‌گذار، تمایل به ریسک و اهداف سرمایه‌گذاری را با تقسیم مناسب طبقات دارایی مورد توجه قرار می‌دهد. با این حال، منتقدان این رویکرد اشاره می کنند که رسیدن به یک راه حل استاندارد شده برای تخصیص دارایی های پرتفوی مشکل ساز است زیرا سرمایه گذاران فردی به راه حل های فردی نیاز دارند.  

نتیجه گیری

در این مقاله به موضوع تخصیص دارایی پرداختیم. با به انتها رسیدن این مطلب، شما بینندگان عزیز می توانید برای مشاهده و خواندن دیگر مقالات در این زمینه به صفحه مقالات مراجعه کنید. و همچنین  در ادامه مطالب بعدی بیشتر درباره موضوعات خاص مشاغل و مطالب مرتبط با حسابداری صحبت خواهیم کرد با ما همراه باشید.

بیشتر بخوانید ارزش افزوده سهامداران

منابع : investopedia