تعریف سرمایه در حسابداری ؟ انواع و ساختار سرمایه

کلمه سرمایه بسته به بافت آن معانی مختلفی دارد.

در ترازنامه شرکت، سرمایه، پولی است که برای استفاده فوری در دسترس است، چه برای ادامه کار روزانه یا برای راه اندازی یک ابتکار جدید. بسته به مبدأ و استفاده مورد نظر، ممکن است در ترازنامه آن به عنوان سرمایه در گردش، سرمایه حقوق صاحبان سهام یا سرمایه بدهی تعریف شود. کارگزاری ها نیز سرمایه تجاری را فهرست می کنند. که پول نقد موجود برای معاملات معمول در بازارها است.

هنگامی که یک شرکت کلی دارایی های سرمایه ای خود را تعریف می کند، به طور کلی شامل تمام دارایی های آن است که دارای ارزش نقدی هستند، مانند تجهیزات و املاک و مستغلات. تعریف سرمایه در حسابداری

وقتی اقتصاددانان به سرمایه نگاه می کنند، اغلب به نقدینگی در گردش در کل اقتصاد نگاه می کنند. برخی از شاخص‌های اصلی اقتصاد ملی، فراز و نشیب تمام نقدینگی در گردش است.

سرمایه چیست؟

سرمایه اصطلاح گسترده ای است که می تواند هر چیزی را که به صاحبان آن ارزش یا منفعت می بخشد، توصیف کند، مانند یک کارخانه و ماشین آلات آن، مالکیت معنوی مانند حق ثبت اختراع، یا دارایی های مالی یک کسب و کار یا یک فرد.

در حالی که خود پول ممکن است به عنوان سرمایه تعبیر شود، سرمایه اغلب با پول نقدی مرتبط است که برای اهداف تولیدی یا سرمایه گذاری به کار گرفته می شود. به طور کلی، سرمایه یک جزء حیاتی برای اداره یک کسب و کار روزانه و تامین مالی رشد آتی آن است.

سرمایه تجاری ممکن است از عملیات کسب و کار ناشی شود یا از طریق بدهی یا تامین مالی سهام ایجاد شود.

منابع متداول سرمایه عبارتند از:

–    پس انداز شخصی

–   سرمایه گذاری دوستان و خانواده

–   سرمایه گذاران بلقوه تعریف سرمایه در حسابداری

–   سرمایه گذاران خطرپذیر (VC)

–   سرمایه گذاری شرکت ها

–   وام های دولتی و خصوصی

–   عملیات کاری یا تجاری

–    ….

هنگام بودجه بندی، همه نوع کسب و کار معمولاً بر سه نوع سرمایه تمرکز می کنند: سرمایه در گردش، سرمایه سهام و سرمایه بدهی. یک کسب و کار در صنعت مالی، سرمایه تجاری را به عنوان جزء چهارم شناسایی می کند.

انواع، منابع و ساختار سرمایه

۱- سرمایه یک کسب و کار، پولی است که در اختیار دارد تا برای فعالیت های روزمره خود بپردازد و رشد آتی خود را تأمین کند.

۲- چهار نوع عمده سرمایه شامل سرمایه در گردش، بدهی، حقوق صاحبان سهام و سرمایه تجاری است. سرمایه تجاری توسط کارگزاری ها و سایر موسسات مالی استفاده می شود.

۳- هرگونه سرمایه بدهی با بدهی بدهی در ترازنامه جبران می شود.

۴- ساختار سرمایه یک شرکت تعیین می کند که از چه ترکیبی از این نوع سرمایه ها برای تامین مالی کسب و کار خود استفاده می کند.

۵- اقتصاددانان به سرمایه یک خانواده، یک کسب و کار یا کل اقتصاد نگاه می کنند تا میزان بهره وری آن از منابع خود را ارزیابی کنند.

دیدگاههای شناخت سرمایه

از دیدگاه اقتصاددانان، سرمایه کلید عملکرد هر واحد است، خواه آن واحد یک خانواده، یک تجارت کوچک، یک شرکت بزرگ یا کل اقتصاد باشد.

دارایی های سرمایه ای را می توان در بخش جاری یا بلندمدت ترازنامه یافت. این دارایی ها ممکن است شامل وجه نقد، معادل های نقدی و اوراق بهادار قابل فروش و همچنین تجهیزات تولیدی، تاسیسات تولیدی و تاسیسات ذخیره سازی باشد.

در گسترده ترین مفهوم، سرمایه می تواند اندازه گیری ثروت و منبعی برای افزایش ثروت باشد. افراد سرمایه و دارایی های سرمایه ای را به عنوان بخشی از دارایی خالص خود نگهداری می کنند. شرکت ها ساختار سرمایه ای دارند که ترکیبی از سرمایه بدهی، سرمایه سهام و سرمایه در گردش را برای مخارج روزانه ای که استفاده می کنند، تعریف می کند.

سرمایه معمولاً دارایی های نقدی یا نقدی است که برای مخارج نگهداری یا به دست می آید. در معنای وسیع‌تر، این اصطلاح ممکن است بسط داده شود تا تمام دارایی‌های یک شرکت را که دارای ارزش پولی هستند، مانند تجهیزات، املاک و موجودی آن، شامل شود. اما وقتی نوبت به بودجه بندی می رسد، سرمایه جریان نقدی است.

به طور کلی، سرمایه می تواند اندازه گیری ثروت و همچنین منبعی باشد که افزایش ثروت را از طریق سرمایه گذاری مستقیم یا سرمایه گذاری در پروژه های سرمایه ای فراهم می کند. افراد سرمایه و دارایی های سرمایه ای را به عنوان بخشی از دارایی خالص خود نگهداری می کنند. شرکت ها دارای ساختار سرمایه هستند که شامل سرمایه بدهی، سرمایه سهام و سرمایه در گردش برای مخارج روزانه می شود.

نحوه تامین مالی سرمایه در گردش افراد و شرکت ها و سرمایه گذاری سرمایه به دست آمده برای رونق آنها بسیار مهم است.

نحوه استفاده از سرمایه تعریف سرمایه در حسابداری

سرمایه توسط شرکت ها برای پرداخت هزینه تولید مداوم کالاها و خدمات برای ایجاد سود استفاده می شود. شرکت ها از سرمایه خود برای سرمایه گذاری در انواع چیزها برای ایجاد ارزش استفاده می کنند. کار و توسعه ساختمان دو حوزه مشترک تخصیص سرمایه هستند. با سرمایه گذاری، یک کسب و کار یا فرد به دنبال کسب بازدهی بالاتر از هزینه های سرمایه است.

در سطوح ملی و جهانی، سرمایه مالی توسط اقتصاددانان تجزیه و تحلیل می شود تا بفهمند چگونه بر رشد اقتصادی تأثیر می گذارد. اقتصاددانان چندین معیار سرمایه از جمله درآمد شخصی و مصرف شخصی را از گزارش های درآمد و هزینه های شخصی وزارت بازرگانی مشاهده می کنند. سرمایه گذاری سرمایه را می توان در گزارش تولید ناخالص داخلی فصلی نیز یافت.

به طور معمول، سرمایه تجاری و سرمایه مالی از دیدگاه ساختار سرمایه شرکت مورد قضاوت قرار می گیرد. در ایالات متحده، بانک ها موظفند حداقل مقدار سرمایه را به عنوان یک الزام کاهش ریسک (که گاهی به آن سرمایه اقتصادی می گویند) نگه دارند که توسط بانک های مرکزی و مقررات بانکی هدایت می شود.

سایر شرکت های خصوصی مسئول ارزیابی آستانه سرمایه، دارایی های سرمایه ای و نیازهای سرمایه برای سرمایه گذاری شرکتی هستند. بیشتر تجزیه و تحلیل سرمایه مالی برای مشاغل با تجزیه و تحلیل دقیق ترازنامه انجام می شود.

ساختار سرمایه شرکتهای تجاری

ترازنامه یک شرکت تجزیه و تحلیل متریک ساختار سرمایه را ارائه می دهد که بین دارایی ها، بدهی ها و حقوق صاحبان سهام تقسیم می شود. ترکیب ساختار را مشخص می کند.

تامین مالی بدهی نشان دهنده دارایی سرمایه نقدی است که باید در طول زمان از طریق بدهی های برنامه ریزی شده بازپرداخت شود. تامین مالی سهام، به معنای فروش سهام، سرمایه نقدی را فراهم می کند که در بخش حقوق صاحبان سهام ترازنامه نیز گزارش می شود. سرمایه بدهی معمولاً با نرخ بازده پایین تر و مقررات سختگیرانه برای بازپرداخت همراه است.

برخی از معیارهای کلیدی برای تجزیه و تحلیل سرمایه تجاری عبارتند از:

• میانگین وزنی هزینه سرمایه
• بدهی به حقوق صاحبان سهام
• بدهی به سرمایه
• بازده حقوق صاحبان سهام.

 

انواع روش های تامین سرمایه در حسابداری

در زیر چهار نوع اصلی سرمایه که کسب و کارها بر روی آنها تمرکز می کنند با جزئیات بیشتر آورده شده است

• سرمایه بدهی (تامین سرمایه از طریق ایجاد بدهی)

یک کسب و کار می تواند با وام گرفتن سرمایه به دست آورد. این سرمایه بدهی است و می توان آن را از طریق منابع خصوصی یا دولتی به دست آورد. برای شرکت های مستقر، این اغلب به معنای استقراض از بانک ها و سایر موسسات مالی یا انتشار اوراق قرضه است. برای کسب‌وکارهای کوچکی که شروع به کار می‌کنند، منابع سرمایه ممکن است شامل دوستان و خانواده، وام‌دهندگان آنلاین، شرکت‌های کارت اعتباری، و برنامه‌های وام فدرال باشد.

مانند افراد، کسب و کارها نیز باید دارای سابقه اعتباری فعال برای به دست آوردن سرمایه بدهی باشند. سرمایه بدهی مستلزم بازپرداخت منظم با بهره است. نرخ بهره بسته به نوع سرمایه به دست آمده و سابقه اعتباری وام گیرنده متفاوت است.

افراد به درستی بدهی را به عنوان یک بار می بینند، اما کسب و کارها آن را به عنوان یک فرصت می بینند، حداقل اگر بدهی از کنترل خارج نشود. این تنها راهی است که اکثر کسب و کارها می توانند به اندازه کافی یک مبلغ کلان برای سرمایه گذاری عمده در آینده به دست آورند. اما هم کسب‌وکارها و هم سرمایه‌گذاران بالقوه‌شان باید نسبت بدهی به سرمایه را زیر نظر داشته باشند تا از ورود بیش از حد به آن جلوگیری کنند.

انتشار اوراق قرضه یکی از راه‌های مورد علاقه شرکت‌ها برای افزایش سرمایه بدهی است، به‌ویژه زمانی که نرخ‌های بهره رایج پایین است و وام گرفتن را ارزان‌تر می‌کند.

• سرمایه سهام (تامین سرمایه از طریق صدور سهام)

سرمایه سهام می تواند به اشکال مختلفی باشد. به طور معمول، بین سهام خصوصی، سهام عمومی و حقوق صاحبان سهام املاک و مستغلات تمایز قائل می شود.

سهام خصوصی و عمومی معمولاً به شکل سهام در شرکت ساختار می یابد. تنها تمایز در اینجا این است که سهام عمومی با عرضه سهام شرکت در بورس اوراق بهادار افزایش می‌یابد در حالی که سهام خصوصی در میان گروهی بسته از سرمایه‌گذاران افزایش می‌یابد.

زمانی که یک سرمایه گذار انفرادی سهامی را خریداری می کند، سرمایه خود را در اختیار یک شرکت قرار می دهد. البته، بزرگ‌ترین موج‌ها در افزایش سرمایه در جهان زمانی اتفاق می‌افتد که یک شرکت یک عرضه اولیه عمومی (IPO) را راه‌اندازی می‌کند.

• سرمایه در گردش (تامین سرمایه از طریق سرمایه در گردش)

سرمایه در گردش یک شرکت عبارت است از دارایی های سرمایه ای نقدی که برای انجام تعهدات روزانه موجود است. از طریق دو ارزیابی زیر محاسبه می شود: تعریف سرمایه در حسابداری

     دارایی های جاری – بدهی های جاری

حساب های دریافتنی + موجودی – حساب های پرداختنی

سرمایه در گردش نقدینگی کوتاه مدت شرکت را اندازه گیری می کند. به طور خاص، نشان دهنده توانایی آن در پوشش بدهی ها، حساب های پرداختنی و سایر تعهداتی است که ظرف یک سال سررسید می شوند.

توجه داشته باشید که سرمایه در گردش به عنوان دارایی های جاری منهای بدهی های جاری آن تعریف می شود. شرکتی که بدهی های بیشتری نسبت به دارایی ها دارد، به زودی با کمبود سرمایه در گردش مواجه خواهد شد.

سرمایه تجاری تعریف سرمایه در حسابداری

هر کسب و کاری برای فعالیت و ایجاد بازدهی سودآور به سرمایه قابل توجهی نیاز دارد. تجزیه و تحلیل ترازنامه مرکزی برای بررسی و ارزیابی سرمایه تجاری است.

سرمایه تجاری اصطلاحی است که توسط کارگزاری ها و سایر موسسات مالی که روزانه تعداد زیادی معامله انجام می دهند استفاده می شود. سرمایه تجاری مقدار پولی است که به یک فرد یا شرکت برای خرید و فروش اوراق بهادار مختلف اختصاص می یابد.

سرمایه گذاران ممکن است با استفاده از انواع روش های بهینه سازی تجارت سعی کنند به سرمایه تجاری خود بیافزایند. این روش ها سعی می کنند با تعیین درصد ایده آل سرمایه برای سرمایه گذاری در هر معامله، بهترین استفاده را از سرمایه داشته باشند.

به ویژه، برای موفقیت، معامله‌گران باید ذخایر بهینه پول نقد مورد نیاز برای استراتژی‌های سرمایه‌گذاری خود را تعیین کنند.

سرمایه در مقابل وجه پول

سرمایه در هسته آن پول است. با این حال، برای اهداف مالی و تجاری، سرمایه به طور معمول از منظر عملیات جاری و سرمایه گذاری در آینده نگریسته می شود.  تع ریف سرمایه در حسابداری

سرمایه معمولا با هزینه همراه است. برای سرمایه بدهی، این هزینه بهره مورد نیاز برای بازپرداخت است. برای سرمایه سهام، این هزینه توزیع شده بین سهامداران است. به طور کلی، سرمایه برای کمک به شکل‌گیری توسعه و رشد شرکت به کار گرفته می‌شود.

 

سرمایه در اقتصاد به چه معناست؟

برای یک اقتصاددان، سرمایه معمولاً به معنای دارایی های نقد است. به عبارت دیگر، پول نقد در دست است که برای خرج کردن در دسترس است، چه در مورد نیازهای روزمره یا پروژه های بلندمدت. در مقیاس جهانی، سرمایه تمام پولی است که در حال حاضر در گردش است و برای نیازهای روزمره یا خواسته های بلندمدت مبادله می شود.

سرمایه در یک تجارت چیست؟

سرمایه یک کسب و کار، پولی است که برای تأمین مالی عملیات روزانه خود و سرمایه گذاری برای توسعه آن برای آینده در دسترس است. درآمد حاصل از تجارت آن یکی از منابع سرمایه است.

دارایی های سرمایه ای به طور کلی یک اصطلاح گسترده تر است. دارایی های سرمایه ای یک فرد یا یک کسب و کار ممکن است شامل املاک و مستغلات، اتومبیل، سرمایه گذاری (بلند مدت یا کوتاه مدت) و سایر دارایی های ارزشمند باشد. یک کسب و کار همچنین ممکن است دارایی های سرمایه ای از جمله ماشین آلات گران قیمت، موجودی، فضای انبار، تجهیزات اداری، و پتنت های نگهداری شده توسط شرکت داشته باشد.

بسیاری از دارایی‌های سرمایه‌ای غیر نقدشونده هستند، یعنی نمی‌توان آن‌ها را به راحتی به پول نقد برای رفع نیازهای فوری تبدیل کرد.

شرکتی که مجموعاً ارزش سرمایه خود را افزایش می دهد، شامل تمام اقلام متعلق به کسب و کار و همچنین تمام دارایی های مالی آن (منهای بدهی های آن) می شود. اما حسابداری که بودجه روزانه شرکت را مدیریت می کند، فقط پول نقد آن را به عنوان سرمایه در نظر می گیرد.

نمونه هایی از سرمایه چیست؟

هر دارایی مالی که مورد استفاده قرار می گیرد ممکن است سرمایه باشد. محتویات یک حساب بانکی، عواید حاصل از فروش سهام یا عواید حاصل از انتشار اوراق قرضه همگی نمونه هایی هستند. درآمد حاصل از عملیات جاری یک کسب و کار به عنوان سرمایه وارد ترازنامه آن می شود.

منبع سرمایه چیست؟

• اکثر کسب و کارها بین سرمایه در گردش، سرمایه حقوقی و سرمایه بدهی تمایز قائل می شوند، اگرچه آنها همپوشانی دارند.
• سرمایه در گردش پولی است که برای انجام عملیات روزانه کسب و کار و پرداخت سریع تعهدات آن لازم است.
• سرمایه از طریق انتشار سهام در شرکت، به صورت عمومی یا خصوصی افزایش می‌یابد و برای تأمین مالی توسعه تجارت استفاده می‌شود.
• سرمایه بدهی پول قرض شده است. در ترازنامه، مبلغ وام گرفته شده به عنوان دارایی سرمایه ای ظاهر می شود در حالی که مبلغ بدهی به عنوان بدهی ظاهر می شود.