نرخ هزینه بهره برداری از ظرفیت تولید چیست؟

نرخ هزینه استفاده از ظرفیت، درصد خروجی بالقوه یک سازمان را که واقعاً محقق می شود، اندازه گیری می کند. نرخ استفاده از ظرفیت یک شرکت یا یک اقتصاد ملی ممکن است به منظور ارائه بینشی در مورد اینکه چگونه به خوبی به پتانسیل خود می رسد اندازه گیری شود.

فرمول برای یافتن نرخ این است:

(خروجی واقعی / خروجی برآوردی ) x 100 = نرخ استفاده از هزینه ظرفیت

عدد زیر ۱۰۰% نشان می دهد که سازمان کمتر از پتانسیل کامل خود تولید می کند.

نکات مهم در باره نرخ هزینه بهره برداری از ظرفیت :

محاسبه نرخ هزینه بهره برداری از ظرفیت، میزان دستیابی یک سازمان به پتانسیل کامل تولید خود را مشخص می کند.

– مدیران تجاری می توانند از این نرخ استفاده کنند تا تصمیم بگیرند که بدون هزینه سرمایه گذاری در تجهیزات جدید چه مقدار تولید می تواند افزایش یابد.

-اقتصاددانان یک کشور از آن برای پیگیری نحوه عملکرد صنایع آن با توجه به محیط اقتصادی فعلی استفاده می کنند. سیاست مالی و پولی ممکن است بر اساس تعداد تعدیل شود.

-استفاده از ظرفیت بیشتر مربوط به صنایعی است که محصولات فیزیکی تولید می کنند تا خدمات.

درک میزان استفاده از ظرفیت تولید

-نرخ استفاده از ظرفیت یک معیار کلیدی برای یک تجارت یا اقتصاد ملی است. این نشان دهنده سستی در سازمان در یک مقطع زمانی معین است.

 

برآورد سطح تولید (در توضیح انواع ظرفیت در حسابداری صنعتی)

برآورد سطح تولید برای دوره مالی بعد بر اساس یکی از ظرفیت های زیر صورت می گیرد :

ظرفیت ایده آل ( تئوری )

حداکثر تولید یک دایره یا یک کارخانه را بدون در نظر گرفتن عوامل محدود کننده ای مانند کمی مقدار فروش ، خرابی ماشین آلات ، تعمیرات و تعطیلات را ظرفیت تئوری یا ایده آل گویند. در این سطح ظرفیت ، فرض بر این است که تولید ۲۴ ساعت در روز ، هفت روز در هفته و ۵۲ هفته در سال صورت می گیرد. ( صد در صد ظرفیت کارخانه )

شرکتی که نرخ بهره برداری کمتر از ۱۰۰% دارد، حداقل از نظر تئوری می تواند تولید خود را بدون متحمل شدن هزینه های سربار گران اضافی که با خرید تجهیزات یا دارایی جدید مرتبط است، افزایش دهد. ظرفیت تولید

یک اقتصاد ملی با نسبت کمتر از ۱۰۰ درصد می‌تواند مناطقی را مشخص کند که سطح تولید آن بدون هزینه یا اختلال قابل توجه افزایش یابد.

مفهوم استفاده از ظرفیت به بهترین وجه برای تولید کالاهای فیزیکی به کار می رود که کمیت کردن آنها ساده تر است.

ظرفیت عملی (در توضیح انواع ظرفیت در حسابداری صنعتی)

ظرفیت عملی ، واقعی تر از ظرفیت تئوری است زیرا در این سطح ، ظرفیت عوامل محدود کننده ای مانند خرابی ماشین آلات ، تعمیرات و تعطیلات در نظر گرفته می شود. در ظرفیت عملی ، کمی مقدار فروش در نظر گرفته نمی شود. رفیت عملی نشان گر حداکثر سطح تولید یک کارخانه یا یک دایره به طور موثر می باشد. اصولاً در کارخانه جات مختلف ، ظرفیت عملی ۷۵ تا ۸۵ درصد ظرفیت تئوری می باشد.

ظرفیت نرمال ( عادی ) (در توضیح انواع ظرفیت در حسابداری صنعتی)

میانگین تولید سالیانه ای که بتواند جواب گوی تقاضای بازار برای دوره زمانی چند ساله باشد ، ظرفیت نرمال گویند. معمولاً دوره زمانی ۵ ساله در نظر گرفته می شود تا بتوان نوسانات دوره ای تقاضای بازار را هماهنگ نمود. هر چند ظرفیت نرمال ممکن است با ظرفیت عملی یکسان باشد ولی با توجه به پیش بینی سطح فروش ، احتمالاً کمتر از ظرفیت عملی خواهد بود.

ظرفیت تولید بلا استفاده و ظرفیت اضافی (در توضیح انواع ظرفیت در حسابداری صنعتی)

در تعیین نرخ از پیش تعیین شده سربار کارخانه ، باید تفاوت بین ظرفیت بلا استفاده و ظرفیت اضافی را بدانیم. ظرفیت بلا استفاده در اثر عدم استفاده موقت از تسهیلات کارخانه به علت کاهش تقاضا برای محصول یک واحد تجاری به وجود می آید ، در صورتی که ظرفیت اضافی مربوط به آن قسمت از تسهیلات کارخانه می باشد که مورد استفاده قرار نگرفته و لازم نیستند. ظرفیت تولید

صرفاً عدم استفاده از تسهیلات کارخانه نمی تواند بیانگر ظرفیت بلا استفاده باشد بلکه ممکن است دارای ظرفیت اضافی باشیم. مدیریت شرکتی ممکن است تسهیلات تولیدی بزرگ تر از آنچه مورد نیاز بوده ، خریداری کرده باشد که این موضوع نشان گر ظرفیت اضافی می باشد.

نرخ هزینه بهره برداری از ظرفیت شرکت

نرخ بهره برداری از ظرفیت توسط شرکت ها برای ارزیابی کارایی عملیاتی فعلی آنها استفاده می شود.

همچنین بینشی از ساختار هزینه‌های کسب‌وکار در کوتاه‌مدت یا بلندمدت ارائه می‌کند، زیرا می‌توان از آن برای تعیین نقطه‌ای که هزینه‌های واحد افزایش می‌یابد با افزایش تولید استفاده کرد.

به عنوان مثال، تصور کنید که شرکت الف در حال حاضر ۱۰.۰۰۰ نوع کالا شماره ۱ را با هزینه ۱۰۰.۰۰۰ریال برای هر واحد تولید می کند. تعیین می کند که می تواند تا ۱۵.۰۰۰ نوع کالا شماره ۱ را بدون افزایش هزینه های بالای ۱۰۰.۰۰۰ریال در هر واحد تولید کند. بنابراین، شرکت با نرخ بهره برداری از ظرفیت ۶۷ درصد (۱۰.۰۰۰/۱۵.۰۰۰) در حال اجراست.

در این مورد، مدیران شرکت ممکن است به این نتیجه برسند که می توانند با خیال راحت تولید را به ۱۵.۰۰۰ بدون سرمایه گذاری در تجهیزات اضافی افزایش دهند. ظرفیت تولید

استفاده از ظرفیت تولید و چرخه تجاری

استفاده از ظرفیت به طور کلی با چرخه تجاری در نوسان است.
شرکت ها حجم تولید خود را در پاسخ به تغییرات تقاضا تنظیم می کنند. تقاضا در طول رکود به شدت کاهش می یابد زیرا بیکاری افزایش می یابد، دستمزدها کاهش می یابد، اعتماد مصرف کننده کاهش می یابد و سرمایه گذاری تجاری کاهش می یابد.

اثرات استفاده از ظرفیت کم

استفاده از ظرفیت پایین یک نگرانی برای سیاستگذاران مالی و پولی است.
با وجود محرک‌های پولی که منجر به نرخ‌های بهره پایین از نظر تاریخی می‌شود، تورم برای دوره‌های طولانی در زیر سطح هدف باقی ماند و خطر کاهش تورم وجود داشت.
استفاده کم از ظرفیت و بیکاری بالا چنان کسادی در آن اقتصادها ایجاد کرد که قیمت ها در واکنش به تلاش های محرک کند بود. با این همه ظرفیت مازاد، افزایش فعالیت محصول نیاز به سرمایه گذاری قابل توجهی نداشت.