صورتهای مالی – ترازنامه – ترازنامه و گزارشگری

ترازنامه چیست؟

ترازنامه صورت مالی است که دارایی ها ، بدهی ها و حقوق صاحبان سهام شرکت را در یک زمان مشخص گزارش می کند و زمینه ای برای محاسبه نرخ بازده و ارزیابی ساختار سرمایه آن فراهم می کند. این یک صورت مالی است که تصویری از آنچه یک شرکت مالک و بدهکار است و همچنین مبلغ سرمایه گذاری شده توسط سهامداران ارائه می دهد. ترازنامه و گزارشگری

ترازنامه در کنار سایر صورتهای مالی مهم مانند صورت سود و زیان و صورت جریان های نقد برای انجام تحلیل های اساسی یا محاسبه نسبت های مالی استفاده می شود.

فرمول مورد استفاده برای ترازنامه – معادله اساسی حسابداری

ترازنامه به معادله حسابداری زیر پایبند است ، جایی که دارایی های یک طرف و بدهی ها به اضافه حقوق صاحبان سهام از طرف دیگر ، تعادل برقرار می شوند:

دارایی = بدهی + حقوق صاحبان سهام

این فرمول نشان میدهد که  یک شرکت باید برای همه چیزهایی که در اختیار دارد (دارایی ها) یا با قرض گرفتن پول (گرفتن تعهدات – بدهی ها) یا گرفتن آن از سرمایه گذاران (انتشار سهام صاحبان سهام) پرداخت کند.

به عنوان مثال ، اگر شرکتی وام پنج ساله چهار میلیارد ریال از بانک بگیرد ، دارایی های آن (به طور خاص ، حساب نقدی) چهار میلیارد ریال افزایش می یابد. بدهی های آن (به طور خاص ، حساب بدهی بلند مدت) نیز با تعادل دو طرف معادله ، چهار میلیارد ریال افزایش می یابد. اگر این شرکت هشت میلیارد ریال از سرمایه گذاران بگیرد ، دارایی های آن به همان میزان و همچنین ارزش سهام سهامداران آن افزایش می یابد. کلیه درآمدی که شرکت بیش از هزینه های خود ایجاد می کند به حساب حقوق صاحبان سهام واریز می شود. این درآمد در سمت دارایی ها متعادل خواهد شد و به عنوان پول نقد ، سرمایه گذاری ، موجودی کالا یا دارایی دیگر ظاهر می شود.

دارایی ها ، بدهی ها و حقوق صاحبان سهام هر یک از چندین حساب کوچکتر تشکیل شده است که مشخصات مالی شرکت را تجزیه می کند. این حساب ها از نظر صنعت بسیار متفاوت است و بسته به ماهیت تجارت ، اصطلاحات مشابه می توانند پیامدهای مختلفی داشته باشند. به طور کلی ، با این وجود ، چند مولفه مشترک وجود دارد که احتمالاً سرمایه گذاران با آن روبرو می شوند.

ترازنامه چیست؟

ترازنامه یک گزارش یکپارچه که وضعیت مالی شرکت را در یک لحظه نشان می دهد. به خودی خود ، نمی تواند روندهایی را که در دوره طولانی تری در حال انجام هستند ، درک کند. به همین دلیل ، ترازنامه باید با دوره های قبلی مقایسه شود. همچنین باید مقایسه شود با سایر مشاغل همان صنعت از آنجا که صنایع مختلف رویکردهای منحصر به فردی در تأمین مالی دارند.

تعدادی از نسبت ها را می توان از ترازنامه بدست آورد ، که به سرمایه گذاران کمک می کند تا درک کنند که یک شرکت چقدر سالم است. این موارد شامل نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام و نسبت آزمایش اسید به همراه بسیاری دیگر است. صورت درآمد و صورت جریان های نقدی همچنین برای هرگونه یادداشت یا ضمیمه در گزارش سود که ممکن است به ترازنامه مراجعه شود ، زمینه ارزشمندی برای ارزیابی مالی شرکت فراهم می کند. ترازنامه و گزارشگری

بیشتر بخوانید  تخصیص دارایی

دارایی های

در بخش دارایی ها ، حساب ها از نظر نقدینگی از بالا به پایین لیست می شوند – یعنی سهولت تبدیل آنها به پول نقد. آنها به دارایی های جاری تقسیم می شوند که می توانند در مدت یک سال یا کمتر به پول نقد تبدیل شوند. و دارایی های غیر جاری یا بلند مدت ، که نمی توانند.

در اینجا ترتیب کلی حساب ها در دارایی های جاری است:

دارایی های کوتاه مدت شامل موارد زیر است:

• وجه نقد و معادل نقدی از نقدینگی ترین دارایی ها هستند و می توانند شامل اسناد خزانه داری و گواهی های سپرده کوتاه مدت و همچنین ارز سخت باشند.
• اوراق بهادار قابل فروش اوراق بهادار سهام و بدهی است که بازار نقدینگی برای آنها وجود دارد.
• حسابهای دریافتنی به پولی گفته می شود که مشتریان به شرکت بدهکار هستند ، شاید شامل کمک هزینه حسابهای مشکوک باشد زیرا انتظار می رود که بخش خاصی از مشتریان پرداخت نکنند.
• موجودی کالا کالاهایی است که برای فروش در دسترس است و در پایین ترین قیمت تمام شده یا قیمت بازار ارزیابی می شود.
• هزینه های پیش پرداخت نشان دهنده ارزشی است که قبلاً پرداخت شده است ، مانند بیمه ، قرارداد تبلیغات یا اجاره.

دارایی های بلند مدت شامل موارد زیر است:

• سرمایه گذاری های بلند مدت اوراق بهاداری هستند که در سال آینده قابل انحلال نیستند و یا نمی توانند انحلال شوند.
• دارایی های ثابت شامل زمین ، ماشین آلات ، تجهیزات ، ساختمان ها و سایر دارایی های با دوام ، به طور کلی سرمایه بر است.ترازنامه و گزارشگری
• دارایی های نامشهود شامل دارایی های غیر فیزیکی (اما هنوز ارزشمند) مانند مالکیت معنوی و سرقفلی است. به طور کلی ، دارایی های نامشهود فقط در صورت تملک در ترازنامه ذکر می شوند ، نه اینکه در داخل توسعه پیدا کنند. بنابراین می توان ارزش آنها را به طرز وحشیانه ای کم کرد – برای مثال با درج نکردن یک آرم شناخته شده در سطح جهانی – یا به همان اندازه که بیش از حد بزرگ شده است.

بدهی ها – تعهدات

بدهی ها پولی است که یک شرکت به اشخاص خارجی بدهکار است ، از صورتحسابهایی که باید به تأمین کنندگان بپردازد تا سود اوراق قرضه ای که برای بستانکارها برای اجاره ، آب و برق و حقوق صادر کرده است. بدهی های جاری بدهی هایی هستند که در مدت یک سال سررسید می شوند و به ترتیب تاریخ سررسید فهرست می شوند. بدهی های بلند مدت پس از یک سال در هر زمان سررسید می شوند.

حساب بدهی های جاری ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• بخش فعلی بدهی های بلند مدت
• بدهی بانکی
• سود قابل پرداخت
• دستمزد قابل پرداخت
• پیش پرداخت های مشتری
• سود سهام قابل پرداخت و سایر موارد
• حق بیمه های کسب شده و بدون درآمد
• حسابهای قابل پرداخت

بدهی های بلند مدت می تواند شامل موارد زیر باشد:

• بدهی بلند مدت: سود و اصل اوراق قرضه منتشر شده
• مسئولیت صندوق بازنشستگی: پولی که شرکت ملزم به پرداخت آن به حساب بازنشستگی کارمندان خود است
• بدهی مالیاتی معوق: مالیاتی که به آنها تعلق گرفته اما تا یک سال دیگر پرداخت نمی شود (علاوه بر زمان بندی ، این رقم تفاوت بین نیازهای گزارشگری مالی و نحوه ارزیابی مالیات ، از جمله محاسبات استهلاک را تطبیق می دهد.)

برخی از بدهی ها خارج از ترازنامه در نظر گرفته می شوند ، به این معنی که در ترازنامه ظاهر نمی شوند.

حقوق صاحبان سهام

حقوق صاحبان سهام ، وجوهی است که به صاحبان مشاغل نسبت داده می شود ، یعنی سهامداران آن. همچنین به عنوان “دارایی خالص” شناخته می شود ، زیرا معادل کل دارایی های شرکت منهای بدهی های آن است ، یعنی بدهی ای که به غیر سهامداران دارد.

سود انباشته ، سود خالصی است که یک شرکت یا مجدداً در تجارت سرمایه گذاری می کند یا از آن برای پرداخت بدهی استفاده می کند. مابقی به صورت سود سهام بین سهامداران توزیع می شود.

سهام خزانه داری سهامی است که یک شرکت خریداری کرده است. این می تواند در تاریخ بعدی برای جمع آوری پول نقد فروخته شود یا برای دفع تصرف رزرو شود.

برخی از شرکت ها سهام ممتاز را منتشر می کنند که بطور جداگانه از سهام عادی تحت حقوق صاحبان سهام ذکر خواهد شد. به سهام ترجیحی یک مقدار اسمی دلخواه اختصاص داده می شود – همانند سهام عادی ، در بعضی موارد – که هیچ تاثیری در ارزش بازار سهام ندارد (اغلب ارزش اسمی فقط ۱٫۰۰۰ ریال است). حساب های “سهام عادی” و “سهام ممتاز” با ضرب ارزش اسمی در تعداد سهام صادر شده محاسبه می شود. ترازنامه و گزارشگری

سرمایه پرداخت شده اضافی یا مازاد سرمایه نشان دهنده مبلغی است که سهامداران بیش از حسابهای “سهام عادی” یا “سهام ممتاز” سرمایه گذاری کرده اند ، که بر اساس ارزش اسمی است نه قیمت بازار. ارزش سهام سهامداران ارتباط مستقیمی با سرمایه بازار یک شرکت ندارد: سهام دوم بر اساس قیمت فعلی سهام است ، در حالی که سرمایه پرداخت شده مجموع ارزش ویژه ای است که به هر قیمتی خریداری شده است.

محدودیت های ترازنامه

ترازنامه اطلاعات ارزشمندی برای سرمایه گذاران و تحلیل گران است. با این حال ، برخی از اشکالاتی دارد. از آنجا که فقط یک عکس فوری در زمان است ، فقط می تواند از تفاوت این نقطه از زمان با یک نقطه واحد دیگر در گذشته استفاده کند. از آنجا که ساکن است ، بسیاری از نسبت های مالی به داده های موجود در ترازنامه و صورت سود و زیان پویاتر و صورت جریان های نقدی کمک می کنند تا تصویر کاملی از آنچه در تجارت یک شرکت اتفاق می افتد ، ترسیم کنند.ترازنامه و گزارشگری

سیستم های مختلف حسابداری و روش های مقابله با استهلاک و موجودی نیز ارقام ارسالی به ترازنامه را تغییر می دهد. به همین دلیل ، مدیران برخی توانایی بازی کردن اعداد را دارند تا مطلوب تر به نظر برسند. برای پی بردن به اینکه کدام سیستم ها در حسابداری آنها استفاده می شود و به دنبال پرچم های قرمز باشید ، به پاورقی های ترازنامه توجه کنید.

اهمیت ترازنامه و گزارشگری آن

ترازنامه برای سرمایه گذاران و تحلیلگران سند مهمی است.

برای بینش مرتبط در ترازنامه ، در مورد نحوه خواندن ترازنامه ، اینکه ترازنامه همیشه ترازنامه است و نحوه ارزیابی ترازنامه شرکت ، اطلاعات بیشتری کسب کنید.ترازنامه و گزارشگری

چرا یکی از صورت های مالی ترازنامه است ؟

ترازنامه ابزاری اساسی است که توسط مدیران ، سرمایه گذاران ، تحلیل گران و نهادهای نظارتی برای درک سلامت مالی فعلی یک تجارت مورد استفاده قرار می گیرد. به طور کلی در کنار دو نوع صورت های مالی دیگر استفاده می شود: صورت سود و صورت جریان وجوه نقد. ترازنامه ها به کاربر این امکان را می دهد تا در یک نگاه از دارایی ها و بدهی های شرکت یک نگاه کند. ترازنامه می تواند به کاربران کمک کند تا به سالاتی از قبیل اینکه آیا شرکت دارای خالص خالص مثبت است ، آیا پول نقد و دارایی های کوتاه مدت کافی برای پوشش دادن تعهدات خود دارد و آیا شرکت نسبت به همتایان خود بدهی بالایی دارد ، کمک می کند.

چه چیزی در ترازنامه نمایان می شود؟

ترازنامه شامل اطلاعاتی در مورد دارایی ها و بدهی های یک شرکت است. بسته به شرکت ، این ممکن است شامل دارایی های کوتاه مدت مانند پول نقد و حساب های دریافتنی باشد. یا دارایی های بلند مدت مانند دارایی ، تجهیزات و تجهیزات . به همین ترتیب ، ممکن است بدهی های آن شامل تعهدات کوتاه مدت مانند حساب های قابل پرداخت و دستمزدهای قابل پرداخت یا بدهی های بلند مدت مانند وام های بانکی و سایر تعهدات بدهی باشد.ترازنامه و گزارشگری

ترازنامه توسط چه کسی تهیه می شود؟

بسته به شرکت ، احزاب مختلف ممکن است مسئول تهیه ترازنامه باشند. برای مشاغل کوچک خصوصی ، ترازنامه ممکن است توسط مالک یا یک حسابدار شرکت تهیه شود. برای شرکتهای خصوصی متوسط ، ممکن است آنها در داخل آماده شوند و سپس توسط یک حسابدار خارجی بررسی شوند. از طرف دیگر ، شرکت های دولتی موظف به دریافت حسابرسی خارجی توسط حسابداران عمومی هستند و همچنین باید اطمینان حاصل کنند که کتاب های آنها با استاندارد بسیار بالاتری حفظ می شود. ترازنامه و سایر صورتهای مالی شرکتهای دولتی باید مطابق با اصول عمومی پذیرفته شده حسابداری تهیه شده و به طور منظم در کمیسیون بورس و اوراق بهادار بایگانی شود.ترازنامه و گزارشگری

نتیجه گیری

ترازنامه یکی از مهم ترین صورتهای مالی گزارش شده توسط حسابداران می باشد که سرمایه گذاران با مقایسه این گزارش در دوره های مختلف مقایسه می کنند و برای آنها مبنایی جهت سرمایه گذاری می باشد از طرفی دیگر ترازنامه یک تصویر واضح از معادله اساسی حسابداری می باشد که در آن یک طرف دارائی ها و در طرف دیگر بدهی ها و حقوق صاحبان سهام را نشان می دهد . ما سعی کردیم در اینجا یک توضیح شفافی از ترازنامه و اجزای آن ارائه داده ایم تا در بخش های بعدی با واژه ترازنامه به عنوان یک صورت مالی برخورد کردید برای شما روشن باشد که موضوع چیست.

منابع:

investopedia