استراتژی پذیرش ریسک، یعنی قبول زیان وقتی که آن زیان رخ می‌دهد. پذیرش ریسک، یک استراتژی قابل قبول برای ریسک‌های کوچک در شرایطی است که هزینه حفاظت در مقابل ریسک ممکن است از نظر زمانی بیشتر از همه زیان‌های حاصله باشد. تمام ریسک‌هایی که قابل اجتناب و انتقال نیستند، ضرورتا قابل پذیرش هستند.

نتایج مثبت ممکن است از پذیرش سطوح قابل تحمل ریسک ناشی شود زیرا برخی از ریسک ها همیشه بخشی از انجام تجارت خواهد بود. علاوه بر این، پذیرش ریسک ها به یک نهاد یا فرد کمک می کند تا برای بدترین سناریوها و شبکه های ایمنی آماده شود و سقوط را هموار کند. از این رو، باید به شناسایی، کمی سازی، اولویت بندی و مدیریت استراتژیک ریسک اهمیت داده شود.

ریسک جزء جدایی ناپذیر زندگی انسانها وسازمانهاست وکلیه موقعیتهای تصمیم گیری با طیف متنوعی از ریسک‌ها روبه روست. پذیرش ریسک به خودی خود بد نیست، مهم این است که بدون دلیل منطقی درمعرض ریسک قرار نگیریم. زندگی بشری با پذیرش ریسک عجین شده، به نحوی که شاید عدم ریسک پذیری مطلق، موجب شود که زندگی انسانها در مرتبه پایین تری نسبت به سطح فعلی قراربگیرد.

اجتناب یا پذیرش ریسک سرمایه گذاری

امروزه هیچ کدام ازمدیران ارشد سازمان وموسسات نمی‌توانند بدون آگاهی وسیع از ابعاد مدیریت ریسک و ابزارهای گوناگون اداره آن وظایف خود را انجام دهند.بعضی از مدیران، با اتخاذ سیاست گریز از ریسک، نسبت به کارهای متهورانه موضع‌گیری می کنند و به این ترتیب، ازحجم عملیات خود در انجام معاملاتی که دارای ریسک قابل توجه می باشند می کاهند، (به عنوان نمونه اخذ وامهای بلندمدت با نرخ ثابت) یا ریسک را به دیگران منتقل می سازند(مثل عملیات پوششی). باید تاکید کرد که این تکنیک‌ها، در فرایند مدیریت ریسک جایگاه مهمی دارند و قادرند از طریق اجتناب از ریسک های اضافی ارزش موسسات را تثبیت کنند.به هرحال، هدایت شرکت به جایگاه مناسبی میان پذیرش واجتناب ازریسک اضافی، موجب تفکیک شرکتهای موفق ازشرکتهای ناموفق درسالهای آتی خواهدبود.

همچنین تجربه نشان داده است که سرمایه گذاری درجهت افزایش ضریب هشیاری و ایمنی وتامین توان مقابله با وقوع حوادث بسیار سودمند است، لیکن این امکانات و تجهیزات نه می توانند علت حوادث راحذف کنند و نه می‌توانند تضمین کنند که حادثه به فاجعه تبدیل نخواهدشد. یکی دیگر از روشها استفاده از شرکتهای بیمه است که باتوجه به افزایش حق بیمه ها و عدم پوشش بعضی موارد توسط شرکتهای بیمه، توجه به مدیریت ریسک و نقش آن در کنترل خطرات و پیشگیری ازحوادث اهمیت بالایی پیدا می کند و مدیران به این وسیله می توانند شایستگی و صلاحیت خود را به شرکتهای بیمه نشان دهند و آنها را قانع کنند تا پوشش کافی را ازآنها دریافت دارند. به عبارت دیگر سازمانها و شرکتها باید روشهای تشخیص خطرات وارزیابی ریسک را به طور دقیق اعمال و با دانش کافی با شرکتهای بیمه مذاکره کنند و در این راه کلیه خطرات موجود را به طور کامل و به صورت تفکیکی، شناسایی و اولویت بندی کنند.

سنجش ریسک با پیشرفت های بسیاری که داشته، یکی ازپویاترین رشته های علمی محسوب می شود. همچنین اندازه‌گیری ریسک موردتوجه شرکتها، بانکها، مدیران سرمایه‌گذاری، قانون‌گذاران وسازمانهای نظارتی بوده و هست.

درجایی که تصمیم گیری ها در یک فضای نامطمئن صورت می گیرد و نتایج کار وابسته به شرایط و حوادثی است که خارج ازکنترل تصمیم گیرنده است، مدیریت ریسک بسیارسودمند می‌نماید؛ یک مدیر باید بداند که چگونه ریسک را کنترل نماید.

مطالب کلیدی پذیرش ریسک سرمایه گذاری

• پذیرش ریسک، تصمیم عمدی برای پذیرش احتمالات و آثار یک ریسک معین است. همچنین به عنوان پذیرش ریسک یا حفظ ریسک نیز شناخته می شود.
• پذیرش ریسک هایی را که ناچیز هستند یا مدیریت آنها بسیار پرهزینه است را توضیح می دهد. روش‌های مختلف، از جمله تحلیل هزینه-فایده و استراتژی‌های گفتمانی، می‌توانند از فرآیند تصمیم‌گیری برای پذیرش ریسک حمایت کنند.
• رایج ترین ریسک ها شامل ریسک اعتباری، شکست پروژه، غیرقابل پیش بینی بودن بازار، حوادث، مسئولیت قانونی، بلایای طبیعی و تهدیدات رقبا می باشد.
• جایگزین استراتژی پذیرش شامل انتقال ریسک، اجتناب و کاهش است.

سوالات متداول

سوالات متداول پذیرش ریسک سرمایه گذاری که در ادامه می خواهیم به آنها پاسخ دهیم

• چرا پذیرش ریسک اتفاق می افتد؟
• تفاوت بین پذیرش ریسک و اجتناب از ریسک چیست؟
• اصطلاح دیگری برای پذیرش ریسک چیست؟

تشریح پذیرش ریسک

پذیرش ریسک یک تصمیم مدیریتی برای عدم انجام هیچ گونه تلاش قابل توجهی برای کاهش اثرات یک ریسک خاص شناسایی شده است. با جزئیات بیشتر، به رویه‌ای اشاره می‌کند که توسط آن یک واحد تجاری یک ریسک خاص را می‌پذیرد. هنگامی که ریسک پذیرفته می شود، شخص یا نهاد پذیرنده ریسک تصدیق می کند که احتمال ضرر وجود دارد. تمرین “پذیرش ریسک” وسیله ای برای حفظ و مدیریت ریسک است. ممکن است به این دلیل باشد که پیش نیازی برای دستیابی به یک هدف شرکتی، سازمانی یا اجتماعی است یا اینکه بخشی از مدل کسب و کار است.

پذیرش ریسک تکنیکی برای کاهش ریسک نیست زیرا پذیرش ریسک تاثیر آن را کاهش نمی دهد. با این حال، پذیرش ریسک یک عنصر معتبر در استراتژی مدیریت ریسک است. شرکت ها ممکن است در برخی شرایط به دلایل مختلفی پذیرش ریسک را انتخاب کنند. رایج ترین دلیل این است که قیمت استراتژی های مدیریت ریسک جایگزین، مانند اجتناب از ریسک یا محدودیت ریسک، ممکن است بالاتر از قیمت خود ریسک باشد.

علاوه بر پذیرش ریسک چند رویکرد دیگر برای چگونه رفتار کردن با یک ضرر و زیان احتمالی در مدیریت ریسک وجود دارد، که شامل موارد زیر هستند:

• اجتناب: این شامل تغییر برنامه‌ها در راستای از بین بردن خطر است. این استراتژی برای ریسک‌هایی مناسب است که به‌طور بالقوه می‌توانند تأثیر قابل‌توجهی در یک تجارت یا پروژه داشته باشند.
• واگذاری یا انتقال: مناسب برای پروژه‌های چندبخشی است. اغلب مورد استفاده قرار نمی‌گیرند و غالباً شامل بیمه‌ها می‌شوند. همچنین با عنوان “تقسیم کردن ریسک” شناخته می‌شوند که سیاست‌گذاری به صورتی است که ضرر و زیان احتمالی از بیمه‌شونده به بیمه‌کننده منتقل می‌شود.
• کاهش: محدود کردن تأثیر خطر به‌گونه‌ای که در صورت اتفاق، بازیابی آن به‌راحتی انجام شود. این رایج‌ترین رویکرد است. همچنین با عنوان “بهینه‌سازی خطر” یا “تقلیل” شناخته می‌شود.
• بهره‌برداری: برخی از ریسک‌ها خوب هستند به‌عنوان مثال اگر محصولی آنقدر پُرطرفدار باشد که پرسنل حاضر از عهده فروش برنیایند، در این مورد می‌توان با اضافه کردن پرسنل جدید برای ادامهٔ فروش آن محصول، از ریسک ایجاد شده بهره‌برداری نمود.

کسب‌وکارها باید بتوانند هنگام مدیریت ریسک، هزینه‌های مدیریت ریسک را با هزینه‌های مرتبط با ریسک متعادل کنند، زیرا یک کسب‌وکار موفق به شیوه‌های مدیریت ریسک بهتر متکی است. رایج ترین ریسک ها شامل ریسک اعتباری، شکست پروژه، غیرقابل پیش بینی بودن بازار، حوادث، مسئولیت قانونی، بلایای طبیعی و تهدیدات رقبا می باشد. یک شرکت باید ابتدا ریسک را شناسایی کند، جدیت آنها را ارزیابی کند و سپس آنها را برای پیگیری آنها، کاهش عواقب آنها و حفظ کنترل بر ریسک اولویت بندی کند.

روشهای جلوگیری از ریسک سرمایه گذاری

روش‌های مختلف، از جمله تحلیل هزینه-فایده و استراتژی‌های گفتمانی، می‌توانند از فرآیند تصمیم‌گیری برای پذیرش ریسک حمایت کنند. بعداً گزینه‌های تصمیم‌گیری بر اساس میزان سودمندی پیش‌بینی شده، به عبارت دیگر، بر اساس کاربردشان رتبه‌بندی می‌شوند. جایگزین تصمیم گیری که مطلوبیت مورد انتظار را به حداکثر می رساند، بهترین گزینه برای انتخاب است. به طور مشابه، مطالعات هزینه-فایده می تواند برای تعیین گزینه های اقتصادی بهینه و موثر مورد استفاده قرار گیرد.

مزایا و معایب پذیرش ریسک سرمایه گذاری

مزایای پذیرش ریسک

• مواجهه با عدم قطعیت ها: تجزیه و تحلیل ریسک ایده خوبی از آسیب احتمالی ناشی از آن به دست می دهد و می توان بر این اساس آماده شد. این به افراد و نهادها کمک می کند تا از نظر ذهنی برای رویارویی با موقعیت ها و عمل کردن بر اساس آن آماده شوند.
• به ایجاد اعتماد به نفس برای اقدام در موقعیت های نامطلوب کمک می کند: تجزیه و تحلیل از قبل می تواند افراد را تشویق کند و آنها را به برنامه ریزی و آماده سازی شبکه های ایمنی تشویق کند. زمانی که یک شبکه ایمنی داشته باشند، افراد بهتر می توانند ریسک بازار و نوسانات بازار را مدیریت کنند. با رعایت پادمان ها بخشی از فشار کاهش می یابد. اگر مردم مطمئن باشند که حتی بدترین سناریو چیزی است که می توانند مدیریت کنند، احساس آرامش بیشتری می کنند.

معایب پذیرش ریسک

خطرات اجتناب ناپذیر هستند: تقریباً همه رویدادها مقداری ریسک در بر دارند. تقریبا هیچ چیز کاملاً بدون ریسک وجود ندارد. هر طرح کسب و کار و هر فرصت سرمایه گذاری از سطحی از ریسک تشکیل شده است. این به ریسک پذیر است که تصمیم بگیرد آیا ریسک با توجه به پاداش های بالقوه ارزشمند است یا خیر.

جایگزین های پذیرش ریسک

چند جایگزین برای پذیرش ریسک عبارتند از:

۱- انتقال ریسک

یکی از بهترین استراتژی ها این است که ریسک را جابجا کنید زیرا هنوز امکان پذیر است. انتقال ریسک (انتقال ریسک) به بهترین شکل در مدل بیمه به تصویر کشیده شده است. به عنوان مثال، یک صاحب خانه می تواند با استفاده از بیمه صاحب خانه، خطرات مربوط به خانه و دارایی های خود را منتقل کند.

۲- اجتناب از خطر

حذف هر رفتاری که می تواند منجر به ضرر شود، بخش مهمی از اجتناب از ریسک است. باید از خطراتی که به احتمال زیاد به یک برنامه یا کسب و کار صدمه می زند اجتناب کرد. مدیران می‌توانند با اجرای سیاست‌ها، کنترل‌ها، برنامه‌های آموزشی و راه‌حل‌های تکنولوژیکی از ریسک جلوگیری کرده و آن را کاهش دهند. به عنوان مثال، قبل از شروع یک پروژه جدید باید یک تحلیل جامع ریسک انجام شود. اجتناب از ریسک (و پروژه) ممکن است بهترین اقدام باشد اگر تجزیه و تحلیل ریسک مشکلات جدی یا بیش از حد را آشکار کند که به سرعت قابل کاهش نیست.

۳- کاهش یا کاهش خطر

کاهش ریسک به پایین آوردن ریسک به سطح قابل مدیریت اشاره دارد. به حداقل رساندن اثرات یک ریسک برای رسیدگی، بخشی از کاهش ریسک است. هدف در اینجا کاهش تأثیر ریسک است تا زمانی که مشکلات ظاهر می شوند، حل آنها ساده تر باشد. کاهش ریسک فقط باید به عنوان آخرین گزینه مورد استفاده قرار گیرد. زمانی که تهدید از قبل تحقق یافته باشد یا احتمال آن بسیار زیاد باشد، تعیین محدودیت برای پیامدها بسیار مهم است. چنین استراتژی به شرکت ها کمک می کند تا برای بدترین سناریو آماده شوند. بهترین استراتژی برای دستیابی به این هدف، پوشش ریسک است. سرمایه گذاران زمانی از این اقدام استفاده می کنند که متوجه نوسانات قیمتی می شوند که به نفع آنها نیست.

نتیجه گیری

در این مقاله درباره پذیرش ریسک سرمایه گذاری بحث کردیم . با به انتها رسیدن این مطلب، شما بینندگان عزیز می توانید برای مشاهده و خواندن دیگر مقالات در این زمینه به صفحه مقالات مراجعه کنید. و همچنین  در ادامه مطالب بعدی بیشتر درباره موضوعات خاص مشاغل و مطالب مرتبط با حسابداری و حسابرسی صحبت خواهیم کرد با ما همراه باشید.